Destruktywne przekonanie numer dwa: to wszystko przeze mnie

 

Nie to nie prawda. Oczywiście znacie banały, że prawda leży po środku.

Terminarz jest jasny.

21 lipca – nie odzywaj się do mnie do rozwodu, muszę się wyciszyć

22 lipca – nie odzywaj się w ogóle do mnie

31 lipca – zakłada na jednym z portali profil i ogłasza że ma nowego partnera i szuka trzeciego do trójkąta.

Nie jestem bez winy zapewne. Ale czy w ogóle można pisać o winie? Ona ma chorobę dwubiegunową. W fazie manii jest możliwe wszystko. Pytaliście mnie na priw czy nie wiedziałem o tym wcześniej? Zapytałem czy ma cyklofrenię (stara nazwa choroby dwubiegunowej) dopiero niedawno. Wcześniej wiedziałem, że bierze leki na depresję. Ale nie znałem całej prawdy a może miłość, zauroczenie przyćmiło mi zdrowy osąd.

Nie ważne. Toksyczne przekonanie, że to wszystko przeze mnie nie jest prawdą. Nie kazałem jej iść z przygodnie poznanym mężczyzną w dzień po rozstaniu do łóżka. Nie ja podjąłem decyzję. Chciałem inaczej.  Zatem to wszystko nie jest przeze mnie.

W sumie chodzi też o optykę. Skoro się wypaliło, to się skończyło.